در برخی از روزها هنگامی که از خواب بیدار می شوید احساس کمبود انرژی شدید، ضعف و بی حالی می کنید. احساس می کنید که بدنتان نای انجام هیچ کاری را ندارد و پاهایتان توان تحمل وزن بدنتان را ندارد! چه عواملی باعث چنین اتفاقی در بدنتان شده است؟ اولین چیزی که به ذهنتان می رسد این است که شاید بدنتان درگیر بیماری خاصی شده باشد؟ حال اگر شما در رشته سنگنوردی فعالیت کنید و با چنین حالاتی روبه رو شوید قطعا نخواهید توانست سنگنوردی را با مهارت و انرژی کافی انجام دهید. در این مطلب به دلایل کمبود انرژی بدن و در واقع نداشتن انرژی و توان لازم برای سنگنوردی خواهیم پرداخت. در ادامه با ستاره شرق همراه باشید.

 سنگنوردی ترد که تردیشنال ، ابزارگذاری ، صعود پاک هم خوانده میشود را باید جدی ترین شکل سنگنوردی دانست. این سبک صعود در صورت عدم دقت کافی و عدم مهارت یا اشتباه در استفاده از ابزارها می تواند ترسناک و بسیار خطرناک باشد. اگر یک سنگنورد تازه کار هستید، لازم است مقدار زیادی تمرین کنید تا مهارتهای کافی برای ابزارگذاری و استراتژی صعود، کارگاه زدن و… را یاد بگیرید. در ادامه نکاتی در این زمینه ارایه شده است.

صخره نوردی، ورزشی ماجراجویانه و شگفت انگیز است که مناسب  برای اشخاص پرهیجان است. ورزشی بسیار پر تنش که دانستن اصطلاحات و تعاریف مربوط به آن، باعث درک بهتر شما از فعالیت های ورزشی شما می شود.

سنگنوردی رشته ورزشی است که روز به روز بر تعداد مخاطبانش افزوده می‌شود. این ورزش هیجان انگیز و مفرح، خطرات زیادی نیز به همراه دارد، و نیازمند داشتن توان جسمی و روحی بالایی است. زیرا باید بتوانید متمرکز بمانید، در لحظه تصمیم درست بگیرید که کجا دست و پا را قرار دهید و جسمتان در عین حال استقامت لازم برای انجام فعالیت را داشته باشد.

نسبت قدرت به وزن و نیرو به وزن، معیارهای فیزیکی بدن یک صخره‌نورد به شمار می‌روند. پیشرفت تکنیکی و مهارت‌ها همیشه از اهمیت بیشتری نسبت به تمرین فیزیکی و ارتقا قدرت و نیروی بدنی، برخوردار است. شما باید از یک برنامه تمرین خوب استفاده کنید تا قدرت‌تان افزایش یابد، وزن‌تان تصحیح شود، چریی‌های اضافی که حمل می‌کنید تعدیل شوند تا به بالاترین سطح عملکردی برسید. درصد چربی بدنی نرمال در ورزشکاران معمولی و صخره نوردان مرد 6 تا 12% و برای زن‌ها 8 تا 16% است.

قبل از صعود سرطناب ، دو کار باید انجام بدهید که در صعود قرقره انجام دادن آنها لازم نیست. شما نیاز دارید که قبل از شروع به سرطناب رفتن ، طناب را پشته کنید تا در زمان صعود بتوانید بدون گیر کردن طناب کارکنید. این کار ساده ای است. طناب را روی یک زیرانداز یک کیسه طناب از یک سر باز کرده و آنرا روی هم بریزید.

این مقاله برای کسانی مناسب است که چند سال سابقه صعود به روشهای کلاسیک را داشته باشند. در اینجا از نگاهی دیگر به استفاده از طناب می نگریم. بنابه شرایط صعود یک کوهنورد یا صعود کننده ماهر باید توان انتخاب سیستم طناب بر اساس شرایط و رسیدن به بهترین کارآیی را داشته باشد. در ادامه با برخی از توضیحات سعی می کنیم که این بحث را شفاف تر کنیم.

صعود کرده ای از روش های مورد استفاده در سنگنوردی و کوهنوردی فنی به شمار می رود که کسب مهارت و کارآیی در آن می تواند به معنای موفقیت و ایمنی یک تیم به شمار رود. در این مقاله به تعریف صعود کرده ای می پردازیم و روشهای آن را توضیح خواهیم داد. در نهایت نیز نکات تکمیلی در این رابطه ارایه شده است.

یک شکاف در دل یک صخره که تا بالای آن می رود یک خط مشخص برای صعود را ایجاد می نماید. با این همه، نحوه شکاف نوردی و صعود یک شکاف می تواند چالشی باشد، به خصوص اینکه در این زمینه تازه کار باشید.

سنگنوردی در قرن بیستم محبوبیت زیادی پیدا کرد. در سالهای ۱۹۸۰ ظهور سالنهای سنگنوردی باعث علاقمندی بیشتر شد. طبق گفته های فدراسیون جهانی سنگنوردی بیش از ۲۵ میلیون نفر در جهان به این ورزش گرایش دارند. هر روزه یک تا دو هزار نفر (قبل از دوران همه گیری) برای اولین بار تنها در امریکا وارد باشگاههای سنگنوردی می شوند. تعداد زیادی از این افراد نیز کوهنوردان فنی یا آلپینیست می باشند. در این مطلب به سفری جذاب در تاریخچه سنگنوردی جهان خواهیم پرداخت. مردم در طول تاریخ به دلایل مختلفی از جمله ایمنی، غذا، جنگ، منابع… از کوهها صعود کرده اند.