پس از مدتی به عنوان نقشه بردار در کوههای راکی ایالت وایومینگ مشغول به کار شد و پس از هشت سال کار در این رشته تصمیم گرفت کوهنوردی حرفه ای شود.
زندگی هومن آپرین حول محور ماجراهای کوهنوردی می چرخید. همنوردان کوهنوردی وی عبارتند از: فرد بکی، وین بلوینز، لیدز دیویس، الکس لووه و آنگ تمبا شرپا. اولین صعودها و مسیرهای جدید او شامل صعود در سیرا، برج های صحرایی جنوب یوتا، دیواره های آلاسکا (تاتینا اسپایر) و هیمالایای نپال بود. هومن به ۱۳ سفر هیمالیا رفت و اکثر آنها را رهبری کرد. در سال ۱۹۸۵، او و تیمش یک مسیر جدید فوق‌العاده دشوار را در آمادابلام (۶۸۱۲ متر)، خط الراس لاگوناک صعود کردند. شرکت او، Him-KooH Guides، اولین سرویس راهنمای آمریکایی بود که اورست را با موفقیت سرپرستی کرد و سومین زن آمریکایی را برای رسیدن به قله هدایت نمود. در ۵ اکتبر ۱۹۹۰، او اولین ایرانی بود که به اورست رسید.
به عنوان یک راهنمای کوهستانی Exum از دهه ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۰، او گرند تتون را حدود ۲۰۰ بار راهنمایی کرد. هومن آپرین به عنوان رئیس هیم-کوه، ده‌ها کوهنورد را در کوهپیمایی و کوهنوردی هدایت و سرپرستی کرد. او نزدیک به دو دهه مسیرهای کوهنوردی و صعودهای جدید آلپاین را در نپال کاوش کرد و در ایران نیز فعالیت هایی انجام داد.
به نقل از امریکن آلپاین جورنال هومن آپرین در ماه مه ۲۰۱۵ به دلیل زوال گیجگاهی فرانتال درگذشت. هومن سه بار ازدواج کرد که هر سه ازدواج وی ناموفق بودند و حاصل این سه ازدواج ۲ فرزند بود. وی از بین قلل ایران علم کوه را دوست می داشت.
