مشخصه های نانگاپاربات
در رخ غربی کوه مرتفع ترنی رخ کوهستانی جهان قرار دارد. رخ روپال با 4600 متر در بالای بیس قرار گرفته است . در سمت شمال نیز گرده راخیوت 7000 متر ارتفاع می گیرد. ریشه این یال در رودخانه ایندوس قرار دارد. ای یال در طول 25 کیلومتر به قله کوه می رسد.
فصل صعود به نانگاپاربات
فصل صعود نانگاپاربات از ژوئن تا سپتامبر می باشد. خارج از این دوره زمانی وجود برف زیاد در ارتفاعات بالا می تواند مساله ساز شود. زمستانی فوق العاده سرد در اینجا کوهنوردان را به مبارزه فرا می خواند.
تاریخ صعود ها در نانگاپاربات
- 1895 اولین تلاش در کوه ، تا ارتفاع 6100 متری ، آلبرت مومری
- 1934 صعود آلمانها تا ارتفاع تقریبی 7900 متری
- 1937 مرگ 16 کوهنورد بر اثر بهمن
- 1939 جستجو به دنبال مسیری آسانتر در رخ دیامیر. در جریان این اکتشاف 4 نفر از کوهنوردان توسط سربازان انگلیسی دستگیر شدند. هارر فرار کرد و به تبت گریخت. این چنین داستان هفت سال در تبت شکل گرفت.
- 1953 اولین صعود به کوه از طریق گرده راخیوت ، هرمان بول به عنوان قسمتی از یک تیم اتریشی-آلمانی به سرپرستی هرلیخ کوفر. بر اساس داستان اولین صعود به کوه کتاب حماسه نانگاپاربات نوشته شد.
- 1962 دومین صعود به کوه توسط تونی کینشوفر ، زیگفرد لاو و مانهارد. از رخ دیامیر. این مسیر در حال حاضر به عنوان مسیر نرمال کوه شناخته می شود. این مسیر از چپ رخ دیامیر بالا میرود.
- 1970 برادران مسنر اولین صعود از رخ روپال را به انجام رساندند. آنها از رخ دیامیر به پایین برگشتند. در مسیر گونتر بر اثر بهمن جان خود را از دست داد.
- 1976 گشایش مسیری دیگر در رخ روپال ، به نام مسیر شل Schell
- 1978 اولین صعود کاملا انفرادی یک 8000 متری توسط رینهولد مسنر
- 1984 اولین صعود یک زن به نام لیلیان بارارد به همراه همسرش موریس بارارد.
- 1986 صعود به قله از طریق ستون جنوب شرقی در سمت راست رخ روپال توسط یرزی کوکوچکا ، کارلوس کارسولیو ، زیگموند هنریخ ، اسلاومیر لوبودزینسکی .
- 2005 امداد هوایی توماس هومار در رخ روپال توسط ارتش پاکستان.
- 2005 گشایش مسیر به سبک آلپی توسط وینس اندرسون و استیو هاوس در رخ روپال – برنده کلنگ طلایی فرانسه/
- 2012 صعود یال مازنو توسط سندی آلن و ریک آلن – برنده کلیگ طلایی فرانسه.
صعود زمستانی نانگاپاربات
این کوه در بین هشت هزار متری ها بیشترین تلاش را در زمستان به خود دیده است.
