چرا کوهنوردی شبانه؟
• زیبایی شب، دیدن کهکشان راه شیری و شهاب سنگها و به طور کلی زیبایی‌های شب بویژه در شبهای مهتاب کامل.
• دوری جستن از گرمای طاقت فرسای روز بویژه اگر در نقطه‌ای از جهان زندگی می‌کنید که طبیعت گرمی دارد.
• استفاده از سایر حواس، در واقع وقتی بینایی انسان کمتر شود سایر حواس او همچون شنوایی قوی‌تر می‌شود.
• نبود زمان کافی برای صعود در روز یا خطرناک بودن صعود بویژه در ساعات ابتدایی روز مانند آبشار خومبو که با تابش نور خورشید احتمال ریزش دارد، همچنین غالب کوهنوردان از کمپ آخر اورست به سمت قله را شبانه طی می‌کنند.

 اگر در شرایطی قرار گرفتید که تصمیم پیمایش مسیری در شب داشتید موارد زیر را اجرا کنید تا از ایمنی بیشتری برخوردار باشید.

۱_پیمایش در شب تجربه و توان خاصی را می طلبد که باید از آن برخوردار باشید . تجربه و توانایی های گروهتان را بسنجید آیا توان پیمایش و تجربه کافی برای این کار را دارند یا خیر.اگر کوچکترین شکی در این کار دارید از انجام آن خودداری نمایید.

۲_بررسی امکانات گروه برای پیمایش در شب (پوشاک مناسب ، آب ، غذا ، امکانات کمپ اضطراری ، چراغ قوه و باطری اضافه ، نقشه ، قطب نما و … )

۳_سازماندهی کردن گروه . هر شخصی باید در گروه مسئولیتی داشته باشد و نسبت به آن توجیح باشد . برای هر چهار نفر یک سرپرست انتخاب کنید (این به این معنی نیست که از گروه جدا شوند) . در نهایت تمامی اعضای گروه باید در یک ستون منظم حرکت کنند.

۴_فاصله افراد از یکدیگر یک و نیم تا دو متر باشد و سعی شود در هیچ شرایطی اعضا از گروه جدا نشوند .

۵_عدم استفاده از لباسهای تیره رنگ در شب

۶_مراقب تغییرات وضع هوا باشید

۷_مراقب وضعیت روحی و فیزیکی افراد و وزن کوله های آنها باشید.

۸_مراقب صحیح بودن جهت پیمایش باشید.

۹-نفر اول گروه با نفر آخر گروه با علائم قراردادی با همدیگر در ارتباط باشند، این کار را با سوت می توان انجام داد. به عنوان مثال : نفر اول یک سوت می زند و نفر آخر با یک سوت جواب او را می دهد و می تواند معنایش این باشد: “به صعود ادامه دهید وضعیت عادی است”. نفر آخر دو سوت می زند معنایش این است: “کمی آهسته تر حرکت کنید، سرعت حرکت زیاد است”. و سه سوت توسط نفر آخر بدین معناست که : “در گروه مشکلی وجود دارد، در اولین جای مناسب توقف کنید”. بدین ترتیب نفر اول و نفر آخر با هم ارتباط دارند (این یک روش پیشنهادی است، می توانید از روشهای دیگر مثل نور دادن با چراغ قوه استفاده کنید). هدف این است که ارتباط بین نفر اول و آخر وجود داشته باشد.

۱۰_بررسی چراغ قوه ها ی خود و تعویض باطری های کهنه و نصب آن بر روی پیشانی . سعی کنید در زمان نیاز از آن استفاده کنید.

۱۱_اگر چراغ قوه شما روشن است سعی کنید نور آن را در چشم دیگران قرار ندهید زیرا دید آنها را کم می کند و مدت زیادی طول می کشد تا چشم آنها به محیط کم نور عادت کند.

۱۲_عدم استفاده از تمامی چراغ قوه های گروه در یک زمان زیرا ممکن است به نور احتیاج پیدا کنید و دیگر باطری ها انرژی کافی نداشته باشند. (در صورت مهتابی بودن هوا می توان از نور ماه استفاده بیشتری نمود.)

۱۳_در شب دید کم است و راه کوهستان همیشه ناهموار، کاملا مراقب جلوی پای خود، شاخه درختان و شیب منطقه باشید. کوچکترین غفلتی در این کار ایمنی شما را به خطر می اندازد.

۱۴_شب هنگام هوای کوهستان بسیار سردتر از روز است و باد در شب با سرعت بیشتری می وزد، در زمان استراحت کاملا خود را بپوشانید.

۱۵_در دسترس قرار دادن طناب های انفرادی خود

۱۶_خودداری از صعود و فرود سنگ ها و عبور از مسیرهای صخره ای

۱۷_از باتون استفاده کنید زیرا با این وسیله ضمن ایجاد تعادل در حرکت می توانید تا حدی پستی و بلندیهای جلوی مسیر را شناسایی کنید.

۱۸_در پوشش مخصوص قرار دادن هر گونه وسیله ای که در بیرون کوله قرار دارد، مخصوصا کلنگ و و ابزار های دیگر که دارای لبه های تیز هستند زیرا ممکن است به نفرات پشت سر آسیب برساند.

۱۹_ در شب احتمال حمله حیوانات وجود دارد، از همدیگر جدا نشوید.

۲۰پرهیز از صعود شبانه در دهلیزها شکاف ها_دره ها و پرتگاه ها و معابر صخره ای و سنگی و حاشیه رودخانه ها . حرکت از روی یال ها کمی پایین تر به جهت در امان ماندن از باد صورت گیرد و در فصل زمستان باید از صعود شبانه جدا بپرهیزید.