درباره مسیر ایران بر فراز برودپیک

در سال ۱۳۸۸ تیم ایرانی باشگاه کوهنوردان آرش تلاش کرد تا با گشایش مسیری نو در رخ جنوب غربی به قله ۸۰۵۱ متری برودپیک برسد. مسیر جدید شامل دو بخش است: ۱ - بخش اول در رخ جنوب غربی تا کمپ ۳ مسیر نرمال. ۲ - بخش دوم، بدواً تراورس در سمت راست کمپ ۳ و سپس عبور از مسیری نسبتاً مستقیم تا قله اصلی.

تلاش تیم آرش در سال ۱۳۸۸ در ارتفاع ۶۸۰۰ متری یعنی در محدودهٔ کمپ ۳ متوقف شد. در سال ۱۳۹۰ نیز این تیم در ادامه تلاش قبلی خود کارهایی انجام داد اما موفق به صعود قله نشد. دومین تلاش در تیر ماه ۱۳۹۰ به سرپرستی کیومرث بابازاده که از ایران تیم را سرپرستی می‌نمود واقع شد. اعضای تیم آیدین بزرگی، مجتبی جراحی، علی عزیزی اصل افشین سعدی، رضا یعقوبی، و رضا کاظمی بوده‌اند. تیم پس از حدود ۵۰ روز تلاش، و صعود تا ارتفاع ۷۴۵۰به دلیل خرابی هوا و اتمام فصل صعود مجبور به اتمام برنامه شد.

صعود ۱۳۹۲ به برودپیک و گشایش مسیر ایران
سه کوهنورد جوان ایرانی (آیدین بزرگی، پویا کیوان، و مجتبی جراهی) در راه عبور از مسیر جدید، گـُردهٔ سنگی و یخی مسیر را پشت سر گذاشتند، یک پلهٔ سنگی سست و ناپایدار به ارتفاع ۳۰ متر و شیب یخی ۷۵ درجه را صعود کردند و در این صعود ۱۶۰۰ متر طناب ثابت نصب کردند. آن‌ها برای رسیدن به قله مجبور به شب مانی در ارتفاع بالای ۷۰۰۰شدند. کوهنوردان ایرانی در سه ارتفاع ۷۳۵۰، ۷۴۵۰ و نزدیک ۸۰۰۰ متر شب را به روز رساندند. آنها سپس با فتح قلهٔ برودپیک از مسیری جدید، «مسیر ایران» را ثبت و پرچم ایران را به اهتزاز درآوردند.

صعودکنندگان

گروه صعودکننده متشکل از سه کوهنورد ایرانی به نام‌های آیدین بزرگی، مجتبی جراهی و پویا کیوان بود.

آیدین بزرگی

آیدین بزرگی (۲۲ فروردین ۱۳۶۸، تهران - تیر ۱۳۹۲، برود پیک) کوهنورد ایرانی بود. آیدین کوهنوردی را از سن ۱۳ سالگی آغاز کرد.وی دانشجوی مقطع کارشناسی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی در رشته مهندسی برق بود. گفتنی است آیدین بزرگی در هجدهمین المپیاد علمی دانشجویی در سال ۹۲ حائز رتبه ۶ کشوری شد. او همچنین رتبه یازده کنکور سراسری کارشناسی ارشد را به دست آورد و تمایل داشت رشته اقتصاد را در کارشناسی ارشد دنبال کند.

مجتبی جراهی

مجتبی جراهی (۱ خرداد ۱۳۶۵ - تیر ۱۳۹۲، برود پیک) آتش‌نشان فعال بخش امداد کوهستان در مرکز آتش‌نشانی تهران (ایستگاه ۶۴ ولنجک) و کوهنورد بود. مجتبی جراهی سابقه کار در امور آتش‌نشانی و امدادگری کوهستان را داشت. وی دارای سابقهٔ صعودهای برون مرزی متعددی در منطقه تبت و هیمالیا بود.

پویا کیوان

پویا کیوان (۴ مهر ۱۳۶۸، قائم‌شهر - تیر ۱۳۹۲، برود پیک) کوهنورد ایرانی و عضو رسمی باشگاه کوهنوردی و اسکی دماوند و عضو تیم کوهنوردی آرش بود. وی دانشجوی ترم آخر مقطع کارشناسی ناپیوسته رشته مهندسی تکنولوژی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه بود.

کتاب مسیر ایران بر فراز برودپیک 

علاقه‌مندان به آشنایی با روایت‌ها و حوادث واقعی مخاطبین اصلی کتاب مسیر ایران بر فراز برودپیک به شمار می‌روند.

در کتاب مسیر ایران بر فراز برودپیک که به همت مجید بزرگی و آزاد بهادری به رشته‌ی تحریر درآمده، مخاطب داستانی واقعی خواهید بود. داستانی که گوش سپردن به آن لرزه بر اندام هر مخاطبی می‌اندازد. در این داستان هیئت سه قهرمان را می‌یابیم. سه جوانِ برومند ایرانی که برای فتح برودپیک، یکی از دشوارترین قله‌های هیمالیا، هم‌داستان شدند و در این راه جان شیرین خویش را بذل کردند.

با مطالعه‌ی کتاب مسیر ایران بر فراز برودپیک با مخاطرات ورزش کوه‌نوردی آشنا خواهید شد. مؤلفان اثر پیش رو، درباره‌ی ایده‌ی نگارش این کتاب، چنین توضیح داده‌اند: فکر نگارش کتابی این‌چنینی، از آیدین عزیز بود. او قبل از آخرین سفرش به برودپیک اعلام کرده بود که قصد دارد پس از بازگشت از پاکستان کتابی در باب برودپیک بنویسد و سه سفر خویش به این قله‌ی صعب‌العبور را شرح دهد. دست تقدیر اما به او اجازه‌ی این کار را نداد. آیدین در واپسین سفر خود درگذشت و کتابی که خیال نوشتنش را داشت، ناتمام باقی ماند. بخش اعظمی از کتاب پیش رو به یادداشت‌های آیدین در باب سفرهایش به برودپیک اختصاص یافته؛ بخش دیگری از آن نیز شرح واپسین سفر او از زبان نویسندگان اثر است.

کتاب مسیر ایران بر فراز برودپیک به همت نشر چشمه روانه‌ی بازار گشته است.

در بخشی از کتاب مسیر ایران بر فراز برودپیک می‌خوانیم

قبلاً هم با دیگران خداحافظی کرده بودم، ولی خداحافظی در آن شب سخت‌تر از همیشه بود. تازه اگر با این دوستم خداحافظی می‌کردم دیگری را چه‌کار می‌کردم؟ ساعت 10 شب است و من هنوز توی خیابان دارم چرخ می‌زنم. کمتر از 11 ساعت دیگر باید با تمام بارهایم فرودگاه باشم. ولی هنوز هیچ کاری نکرده‌ام. مطمئنم هول‌هولی همه‌چیز را جمع‌کردن کار دستم خواهد داد. بعداً متوجه شدم تیغ‌های چرخ‌گوشتی را که با هزار بدبختی پیدای‌شان کردم جا گذاشتم. بلیت ما برای پرواز به سمت پاکستان برای سه‌شنبه 1388/3/26 رزرو شده بود. دو تیم دیگر هم که یکی هیئت کوهنوردی استان تهران و دیگری هیئت کوهنوردی شهرستان سراب بودند در فرودگاه حضور داشتند. جمعیت نسبتاً زیادی برای بدرقه‌ی تیم‌ها آمده بودند که کمترین جمعیت مربوط به تیم ما بود. شاید دلیلش آقای بابازاده سرپرست تیم بود. ایشان معتقد بودند باید فرهنگ بی‌سروصدا برنامه اجرا کردن جا بیفتد. از جروبحث‌هایی که بین دست‌اندرکاران تیم رخ می‌داد معلوم بود که تیم هنوز هم مشکلات حل‌نشده‌ی زیادی دارد که از جمله‌ی آن‌ها مسائل مالی بود. البته دیگر این مسائل برای ما عادی شده بود، زیرا از همان ابتدای کار حتا اردوهای آمادگی را تحت‌تأثیر قرار داده بود.

هنوز هم نمی‌توانستم باور کنم که آن‌همه فشار روانی و خستگی بالاخره تمام شده و ما راهی برودپیک هستیم. در سرم می‌گذرد که چه‌قدر زود رؤیای دیدن بلندترین کوه‌های جهان که همیشه با من بود به حقیقت نشست. ولی این چند وقت آن‌قدر مشکل سر راه‌مان سبز شد که تردید دارم از این‌جا به بعد دردسری نداشته باشیم. هواپیما با تأخیر کم و سرعت زیاد ما را به امارات و دبی رساند. به وقت محلی ساعت 2 و به‌ وقت‌ تهران ساعت 1:30 است. این اولین‌باری است که از ایران خارج می‌شوم و کاملاً حس می‌کنم که چه‌قدر مردم متفاوت هستند.

فهرست مطالب کتاب

پیش گفتار
مقدمه‌ی خانواده‌ی آیدین
فصل اول. درباره‌ی آیدین بزرگی، پویا کیوان و مجتبا جراهی
معرفی و سابقه‌ی کوهنوردی آیدین بزرگی
معرفی و سابقه‌ی کوهنوردی پویا کیوان
معرفی و سابقه‌ی کوهنوردی مجتبا جراهی
فصل دوم. پرونده‌ی برودپیک
کوهستان برودپیک و آمار صعودها
داستان اولین صعود برودپیک
داستان برودپیک 1388
برودپیک 1390
به نام برودپیک، به امید تغییر
این‌جا کجای ماجراست
تماس‌های برودپیک؛ آخرین مکالمات
من کوهنوردان ایرانی را دیدم
گزیده‌هایی از کتاب فریب بارگاه
فصل سوم. منتخبی از گزارش برنامه‌های کوهنوردی داخلی به قلم آیدین بزرگی
صعود انفرادی از دیواره‌ی شمالی علم‌کوه
پیمایش زمستانی خط‌الرأس پسنده‌کوه، علم‌کوه و خِرسان شمالی
فصل چهارم. پیوست‌ها
شب‌های دلهره
مصاحبه با مادر و پدر آیدین
مصاحبه با مادر پویا
مصاحبه با برادر مجتبا
راز حیات
عقل و احساسات در کوهنوردی، با نگاهی به برودپیک