داگ اسکات ، یکی از پدرخوانده های صعودهای آلپی ، و شاید پیشگام اعزام های چند قله ای می باشد. در ۱۹۸۳ او و تعدادی از کوهنوردان قوی فصل صعود خود را در قراقوروم با صعود برج های سنگی در بالترو آغاز می کنند ، سپس برودپیک را صعود نموده و نهایتا روی کی۲ تلاش می نمایند. همه صعودها به سبک سبکبار انجام میگیرد.

مارکو پرزلیج از این استراتژی اهرمی برای صعود مسیرهای نو در هیمالیا بیشتر از هر کوهنورد دیگری بهره برده است. وی به شکل روتین سه تا ۵ قله را در هر اکسپدیشن صعود می کند و با این حساب در یک برنامه چند صعود انجام می گیرد.

یک آزمایش در چوآیو

نویسندگان روش روسی را با روش اسکات/پرزیلج ترکیب می کنند تا چند قله را در زمانی که قصد رفتن به چوآیو دارند صعود نمایند. در ابتدا سه قله با ارتفاع حدود شش هزار متر و یک قله را با ارتفاع ۷۰۰۰ متر پیش از ورود به چوآیو صعود می نمایند. در آنجا هم یک هم هوایی تا ارتفاع کمپ ۲ و قدری بالاتر انجام میگیرد. سپس به بیس کمپ بازگشته و پس از ۴ روز استراحت استیو هاوس قله را در ۱۷ ساعت صعود می کند. اما اسکات به دلیل بیماری روده ای باز می گردد.

در ارتفاع ۸۲۰۱ متری استیو احساس خیلی خوبی دارد ، یک لیتر آب و دو انرژی بار می خورد. این استراتژی هم هوایی وقتی با آمادگی جسمانی خوب ترکیب می شود یک راه عالی برای ایمن ماندن در کوهستان است. سایر کوهنوردان ، با آمادگی کمتر ، نیاز به شش روز بودن در بالا بیس کمپ دارند تا به قله ای مشابه دست یابند. اسکات و استیو کلا در این برنامه ۲۷ ساعت برای صعود و فرود نهایی تلاش می کنند. این کار باعث می شود که ماندن در معرض خطرات طبیعی کوهستان به میزان زیادی کاهش یابد.

روش دنالی

این روش نیاز به دسترسی به یک مسیر نسبتا آسان دارد. روش معمول برای کسانی که تلاش می کنند تا مسیرهای فنی در رخ جنوبی دنالی را صعود کنند اولین تلاش بر روی مسیر نرمال غربی می تواند باشد. استیو هاوس این کار را قبل از گشایش مسیر انجام میدهد.

در نمونه ای دیگر دیوید لاما پیش از تلاش بر روی قله چوگولیزا به ارتفاع ۷۶۶۵ متری – مسیر نرمال برودپیک هشت هزار متری را به منظور هم هوایی صعود می نماید.

سوال : آیا می توان پیش از رفتن به ارتفاع و در خانه هم هوایی کسب کرد؟

جواب کوتاه در اینجا این است نه! البته تقریبا نه. اما در ادامه پاسخ کامل را خواهید خواند.

تمرین هایپوکسی متناوب که گاها تمرین ارتفاع هم خوانده میشود، زندگی در ارتفاعات پایین و به طور دوره ای قرار دادن بدن در شرایط شبیه سازی شده ارتفاعات بالا است. شبیه سازی ارتفاع اغلب شامل خوابیدن در یک چادر با سیستم کمپرسور مکانیکی برای کاهش اکسیژن در آن می باشد. این قطعا معمول ترین روش در این شکل هم هوایی می باشد. همچنین از این راهکار بیشتر توسط قهرمانان سه گانه استفاده می گردد.

دو استراتژی

استراتژی یک : صعود در بالا ، خوابیدن در پایین.

این یک روش معمول آموزش هم بوده است که فرد هر شیب می تواند جای خوابیدنش را سیصد متر بالاتر ببرد. البته روش معقولی نیست. چرا که صعود ۳۰۰ متر در یک روز یا یک شب برای با بهینگی زمان بندی صعود تفاوت اساسی دارد. لازم به ذکر است که روش توسط دکتر هوستون معرفی شده است.

استراتژی دوم : روش شوروی یا روسی – یک شب در ارتفاع ، فرود به پایین

رویکرد دیگر که در اتحاد جماهیر شوروی پایه گذاری شده بود ، به خصوص از آن در کمپ های قزاقستان استفاده می شد. آنها یک کیت سبک شبمانی حمل می کردند و ارتفاعات را بالارفته، شبمانی می کردند و سپس تا بیس کمپ به پایین باز می گشتند. هر دوره حدود ۲ تا ۴ روز طول می کشید و هر دوره استراحت هم تقریبا همین مقدار به طول می انجامید.

لازم به ذکر است که شب مانی در ارتفاعات باعث تحلیل رفتن بدن می شود و استراحت در بیس کمپ می تواند به بازیابی بیشتر نیرو کمک کند.

جدولی که در بالا اشاره شده است یک چارت هم هوایی را در مدت زمانی مشخص بر روی قله شیشاپانگما نشان می دهد. در اینجا محور عمودی به ارتفاع و محور افقی به روزهای صعود اشاره دارد.

استراحت روسی

یک روش جالب استراحت روسی می باشد. در این روش روسها یاد گرفته اند که یک شب در حدود هزارمتری قله بخوابند. سپس تا جایی که می توانند به پایین برگردند. ترجیحا تا ارتفاع ۴۰۰۰ متری و برای سه شب استراحت کنند. آناتولی بوکرایف کوهنورد برجسته از جمله کسانی بود که در بین سایرین به این روش مشهور بود. امروزه بسیاری از کوهنوردان برای استراحت به ارتفاعات پایین بازمی گردند که امری غیرطبیعی نیست. حتی برخی با استفاده از هلی کوپتر از بیس کمپ اورست تا کاتماندو پایین می آیند و چند روزی قبل از تلاش نهایی آنجا استراحت می کنند. 

هم هوایی و تمرین

منطق هم هوایی با تمرین کردن تفاوت چندانی ندارد. فشار روی بدن و سپس استراحت. شما باید به ارتفاعات صعود کنید ، سپس استراحت کرده و به بدنتان اجازه دهید که انطباق لازم را صورت دهد. تنها صعود به ارتفاعات است که باعث می شود به شرایط عادت کنید.

جمع بندی نکات هم هوایی

• به نظر باید آخرین شبمانی در ارتفاع هزارمتری زیر قله نهایی صورت گرفته باشد.
• از نکات هم هوایی مهم استراحت در ارتفاعات پایین به منظور بازیابی می باشد.
• برای صعود در مسیرهای فنی به هم هوایی سطح بالاتری نیاز است.
• در اکثر گزارشها حداقل سه روز استراحت برای صعود نهایی به قله درنظر گرفته می شود.
• هم هوایی هم بعد بدنی و هم بعد ذهنی دارد.
• عملا نتایج خوبی از هم هوایی در شرایط شهری تا به امروز گزارش نشده است.
• بالاتر بودن سطح آمادگی جسمانی باعث اثربخشی بیشتر فرآیند هم هوایی می گردد.
• در صعودهایی که برای هم هوایی انجام می گیرد عموما اشاره شده که فشار روی بدن نباید در سطح بیشینه باشد.