• سرعت بالا رفتن ازطناب بسیار سریعتر بوده و انرژی کمتری صرف صعود خواهد شد.
• وظیفه حمایت کردن از سرطناب رفع می شود. در نتیجه وی می تواند کارهای دیگری مانند بالاکشی و سازماندهی کارگاه را انجام دهد.

شما برای صعود میمونی به موارد زیر نیاز دارید:

• دو عدد یومار
• یک گری گری
• مجموعه دو تایی از دیزی چین و پله رکاب

برای انجام این روش ابتدا باید طناب ثابت شود. این کار عموما توسط نفر سرطناب که پیشتر صعود کرده انجام می گیرد. نفر دوم باید یومارها، پله رکاب و تسمه های دیزی خود را مطابق شکل زیر به هارنس متصل نماید.

در این حالت باید طول دیزی (یا حمایت) یومار بالایی را در حدودی نیمی از طول کامل آن (حدود ۶۰ سانتیمتر در صعودهای عمودی) در نظر بگیرید.

سپس باید پاهایتان را در پله های مناسب پله رکاب قرار دهید، به طوری که وقتی یومارها نزدیک هم باشند، پاهای شما تقریبا هم سطح قرار بگیرند. به طور کلی پای بالایی بهتر است در پله چهارم و پای پایینی در پله سوم باشد.

روی یومار پایینی وزن بیاورید تا مقداری از کشسانی طناب را جمع کنید. در حین انجام این کار یومار بالایی خود را به سمت بالا فشار دهید.

سپس به عقب نشسته و روی یومار بالایی وزن بیاورید، در حالی که یومار پایینی خود را به سمت بالا فشار می دهید. (نیازی به استفاده از دو دست برای هل دادن یک یومار نخواهد بود.) آنچه توضیح دادیم تکنیک اصلی صعود میمونی روی طناب شناخته می شود.

یومارها نقاط اتصال با قدرت کامل نیستند و بنابراین باید از گری گری برای اتصال خود به طناب استفاده کنید. طناب شل زیر یومارها را گرفته از گری گری رد کنید. سپس این ابزار را به حلقه حمایت هارنس خود متصل نمایید.

سپس خود را از کارگاهی که در آن مستقر هستید جدا نموده و شروع به صعود میمونی روی طناب و جمع کردن میانی ها کنید. انتهای طناب صعود بایست به شما متصل بماند.

نکته

یومار بالایی شما به راحتی روی طناب می لغزد، چرا که طناب زیر آن کشیده شده است، اما یومار پایینی به همان شکل عمل نمیکند.

برای جابجا کردن یومار پایینی خود، گیره یومار را با انگشت شست کمی به عقب بکشید. این کار باعث دور شدن دندانه ها از طناب شده (بدون اینکه یومار کاملا باز شود.) و در نتیجه راحتتر صعود میکنید. با رها کردن گیره یومار، مجددا قفل می گردد. مهارت در این تکنیک نیاز به تمرین دارد.

نکته

بسته به میزان شیب و برای افزایش کارآیی نیاز به تنظیم طول دیزی چین برای کارآیی بیشتر خواهید داشت. به طور مثال در شیب های منفی این امکان هست که لازم باشد طول دیزی (حمایت یومار بالایی) خود را کاهش دهید.

در یومار زدن نیازی به بالاکشیدن وزن فرد به وسیله دست ها نیست و این پاها هستند که نفر را به بالا هل می دهند.

جمع کردن اضافی طناب هر چند متر یک بار احتمال گیرکردن آنرا در شکاف ها کاهش خواهد داد.

جمع کردن میانی ها در زمان صعود میمونی

در یک مسیر سرراست جمع کردن کوییک دراو و میانی ها معمولا آسان خواهد بود.

توجه داشته باشید که یومار را نباید به میانی ها بچسبانید.

در مسیرهای تقریبا مستقیم گاها میانی ها توسط طناب کشیده شده و در نتیجه باز کردن آن سخت خواهد بود. در این موقعیت باید ابتدا روی یومار پایینی وزن بیاورید. سپس یومار بالایی را از طناب بردارید و به طناب بالای میانی متصل کنید و وزن بیاورید. اکنون طناب پایین یومار بالایی شل شده و به راحتی می توانید ابزار را جمع کنید.

در قسمت های مورب استفاده از روش فوق ممکن است ناکارآمد باشد. چرا که احتمال کشیده شدن یومار پایینی به سمت ابزار میانی وجود خواهد داشت. برای جلوگیری از این امر باید تا نزدیکی میانی یومار بزنید. سپس وزن خود را به گری گری منتقل کرده و روی آن وزن بیاورید. هر دو یومار را از زیر میانی جدا کرده و به بالای میانی متصل کنید. در نهایت گری گری را شل کرده و وزن خود را به دو یومار انتقال دهید و ابزار میانی را جمع کنید.

برای جمع آوری میانی ها در یک قسمت پرشیب مانند سقف باید هر دو یومار را از طناب بردارید و از پله رکابهای خود روی ابزارها استفاده کنید. در همین حال از گری گری به عنوان حمایت استفاده خواهید کرد. در هر گام اطمینان حاصل کنید که اضافه طناب گری گری را جمع کرده باشید. (توجه کنید که شما در حال جمع کردن ابزارها روی طناب ثابت بوده و اضافی طناب باید توسط خودتان جمع شود، نه نفر سرطناب)

در زمان جمع کردن ابزارها به روش صعود میمونی در زمانی که احتمال آونگ شدن (پاندوله) وجود دارد، باید از پایین دادن استفاده کنید.

برای پایین دادن باید سه برابر میزان لازم برای رسیدن به زیر قسمت معلق اضافه طناب داشته باشید. سپس این اضافه طناب را به حلقه کارگاه بسته و از یک ابزار فرود و حمایت رد خواهید کرد. دقت کنید که از حلقه کارگاه باید یک لوپ طناب عبور دهید نه یک حلقه( به همین دلیل گفتیم که به سه برابر طول فاصله تا پاندوله به اضافه طناب نیاز خواهید داشت.) در صورتی که از حلقه کارگاه لوپ طناب را عبور ندهید نیاز به باز کردن انتهاب طناب خواهد بود که جایز نیست.

اضافه طناب باید به قدری باشد که زمانی که معلق شدید بتوانید ابزار حمایت خود را به راحتی بردارید. کم بودن طناب باعث می شود برای جمع کردن ابزار حمایت به مشکل بخورید.

راه دیگر هم این است که برای پایین دادن خود و انتقال وزن روی طناب از یک طنابچه یا دم طناب استفاده کنید. سپس با استفاده از ابزار فرود خودتان را پایین بدهید و حال می توانید طناب انفرادی (یا اضافه طناب) و ابزار فرود را جمع کنید.

صعود میمونی با دو طنابچه پروسیک

در جزوه رسمی آموزشی کارآموزی صعود میمونی به ترتیب زیر توضیح داده شده است.

• به وسیله دو رشته طنابچه پنج میلی متری، دوعدد بلوك درست كنید كه طول آنها به ترتیب حدود ۶۰ و ۱۵۰ سانتی متر باشد.
• به وسیله بلوك اول( بلوك ۶۰سانتی متری) گره پروسیكی روی طناب صعود سوار كنید و حلقه آنرا داخل كارابین پیچ دار صندلی خود بیاندازید. (نیازی به سینه صندلی نیست)
• به وسیله بلوك دوم (بلوك ۱۵۰سانتی متری گره پروسیكی زیر گره اول سوار كرده، انتهای آن را گره پا ركاب زده و یك یا هر دو پای خود را داخل گره قراردهید. روی پاهایتان بلند شوید.
• گره پروسیك بلوك كوتاه را شل كرده و تا جایی كه امكان دارد بالابكشید.
• روی صندلی خود بنشینید (وزن را روی صندلی بیاندازید)
• گره پروسیك بلوك بلند را شل كنید، آن را تا جایی كه امكان دارد بالا ببرید و دوباره روی پاهایتان بلند شوید.
• با تكرار حركات ۳ تا ۶ به صعود ادامه دهید.

نكته: می توان به جای گره پروسیك از گره های مشابه یا تی بلاک (Tibloc )استفاده كرد.

روش صعود میمونی با گری گری یومار

این روش نسبت به صعود با دو طنابچه پروسیک سرعت بیشتری دارد و انرژی کمتری صرف می شود. در این حالت گری گری به جای یومار دوم عمل نموده و به خاطر مکانیسم قفل کننده خود به صعود کننده امکان بالا رفتن از طناب را می دهد. مزیت دیگر این روش امکان استفاده از اثر قرقره ای است که با انداختن طناب به کارابین زیر یومار ایجاد می شود و صعود کننده می تواند با ترکیب فشار پا بر روی رکاب و کشیدن طناب قرقره خود را راحتتر به بالا بکشد.