• راحتی کمتر نسبت به دو نوع قبلی
• این نوع کفش سنگنوردی گاها در صعود شکافها یا در اسمیرینگ (آشنایی با تکنیکهای سنگنوردی را بخوانید.) به خوبی عمل نمی کنند.
• استهلاک زیر کفش به دلیل چسبندگی بیشتر و نازک تر بودن بیشتر است.

ویژگی های کفش سنگنوردی

سیستم بستن کفش سنگ نوردی

بندی

این سیستم بیشترین تنفس را دارد. زمانی که پایتان گرم می شود ، یا زمانی که در قسمتی از مسیر راه میروید می توانید بند کفش را باز کنید. اما در یک طول سخت با سفت کردن بند کفش به پایتان می چسبد و اما صعود هستید.

چسبی Strap

این نوع بیشترین راحتی را برای درآوردن و پوشیدن دارد. این مدلها برای بولدرینگ یا صعود در سالن که کفش را به کرات در می آورید و می پوشید مناسبند.

کشی

این نوع از کفش سنگنوردی یک حالت کشی در قسمت بالا دارد که بیشترین حس را در کفش ایجاد می کند. این نوع کفشها معمولا جمع و جور تر از دو مدل دیگر هستند که باعث می شود در شکافهای باریک بهتر عمل کنند.

مواد شکل دهنده کفش سنگنوردی

قسمت های رویی کفش معمولا از چرم یا مواد ترکیبی ساخته شده است. رویه های چرمی معمولا نگهداری راحتتری دارند و آسانتر تمیز می شوند. بسیاری از کفشهای با عملکرد بالا از مواد ترکیبی تشکیل شده اند.

نکته دیگر این است که کفشهای روی چرمی عموما بیشتر کش می آیند و دارای کشسانی بیشتر هستند. همچنین کفشهای تمام چرم معمولا به پا رنگ پس می دهند. برخی اوقات تولید کنندگان فقط در قسمت انگشتان از چرم استفاده می کنند تا هم قیمت را پایین بیاورند ، هم در جایی که لازم است کشسانی ایجاد کنند. در مورد کفشهای سینتتیک یا ترکیبی ، بعضی از انواع آنها قابلیت تنفس دارند.

فرم کفش سنگ Climbing Shoe Last

فرم پا که کفش بر اساس آن ساخته می شود. این مشخصه شامل ارتفاع پاشنه و حجم ، ابعاد و عرض پاشنه و پنجه می شود.

اسلیپ-لستد Slip-lasted

مدل اسلیپ-لستد حساستر از مدل های برود-لستد هستند. این نوع کفشها راحتی کمتری هم دارند و عموما دارای کفی داخل کفش نیستند. یعنی در واقع با کاهش لایه های کف کفش حساسیت کفش بیشتر شده است. به زبان ساده کفش دور پا را بهتر می گیرد.

برود-لستد Board-lasted

این نوع کفشهای حساسیت کمتر ولی راحتی بیشتری دارند. که دلیل آن فرم محکم تر کف کفش است.

استرایت Straight .

این نوع از کفش سنگ از مدل های قبلی راحتتر است که آنرا برای استفاده در کل روز مناسب می سازد.

نا متقارن Asymmetric

بلندترین قسمت این مدل کفش در سمت انگشت بزرگ پا با هدف افزایش قدرت در لبه داخلی و ایجاد یک نقطه برای تماس با سنگ ایجاد شده است. بیشتر کفشهای مسابقه ای و متوسط با این شکل ساخته می شوند.

خمیده Downturned

این نوع از کفش در قسمت انگشتان دارای یک خم به سمت پایین است. که خب بیشتر استفاده آن در مسیرهای تکنیکی شیب منفی یا پاشنه کردن می باشد. کفشهای این طرحی بیشتر شکل نامتقارن دارند.

تخته کفش سنگ

تخته یا Outsole ، قسمت لاستیکی زیر کفش است که سنگ را لمس می کند. جنس و ضخامت این قسمت بر عملکرد سنگنوردی تاثیر مستقیم دارد.

لاستیک تخته

انواع مختلفی از لاستیک تخته کفش هستند که مورد استفاده قرار می گیرند. برخی از آنها نازکتر یا چسبناکتر می باشند. به طور کلی تخته سفت تر باعث لبه گیری بهتر می شود ، در حالی که تخته های چسبناکتر باعث اسمیرینگ بهتر در سنگهای صیقلی می گردند. همینطور تخته چسبناک استهلاک بیشتری هم دارد.

ضخامت تخته

ضخامت تخته کفش می تواند روی حس کفش و عملکرد تاثیر بگذارد.

• تخته های ضخیم تر از ۴.۵ تا ۵ میلی متر. مناسب لبه گیری و با دوام. برای شروع سنگنوردی هم بهتر است از این کفشها استفاده کرد. این مدل کفش ها از کف پا هم بهتر محافظت می کنند.
• تخته های نازکتر با حدود ۳ تا ۴ میلی متر ضخامت. کارکرد بهتر برای اسمیرینگ روی اسلبهای سنگی. خوب مشخصا استهلاک بیشتری هم دارند.