اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ شمسی با اوج گرفتن صعودهای بلند، کوهنوردی ایران وارد عرصه ای نوین گردید. صعودهایی که تجربیات زیادی به همراه داشت، کوهنوردان ایرانی را به خود باوری رساند. از آن پس شاهد تلاشهای مستقل و ایجاد جهش در کوهنوردی کشورمان بودیم. ابتدا تمامی قله های ۸۰۰۰ متری توسط کوهنوردانی از کشورمان صعود شد، آژانس های گردشگری وارد عرصه طبیعت گردی و خدمات رسانی به علاقمندان پیمایش مسیرهای راهپیمایی در مناطق مختلف هیمالیا شدند و از سوی دیگر کوهنوردان کشور به خودباوری گام نهادن در مسیرهای نو رسیدند. اگرچه در این راه تنی چند از کوهنوردان هم دستخوش حوادث شده و متاسفانه برخی نیز جانشان را از دست دادند. از این رو با نگارش و گردآوری برخی خاطرات سفرهای برون مرزی، برآن شدم تا سهمی هرچند اندک در این پیشرفت داشته باشم…
قلم کتاب آنچنان است که فقط با چند خط مطالعه انگیزه کافی برای به پایان رساندن آن خواهید داشت. خاطرات سرزمین برفی نشانه ای از دلیست که تنگ است برای سفری طولانی…
در این کتاب خواهید خواند:
- پیرمرد ژاگلوتی
- بهمن کمپ۳
- کتف منصور
- مهمان خانه
- پای قطع شده
- خنده بلند
- آمریکایی پارسی زبان
- وزنه بردار نپالی
- شبمانی بر فراز مون بلان
- ماءالشعیر
- چوآیو، الهه سرما
- شیشاپانگما، الهه نحس
- گوشت قرمه
- پیرمرد اتریشی
- آرزوی آخر
- دهلیز لوتسه
- بد ایتالیایی
- مهدی چال
- دور اورست
- لمس ۸۰۰۰
- بالاترین طلوع
- سقوط بالگرد
….در ارتفاع ۷۱۰۰ متری صدای اعتراض محمد بلند می شود. کوله بار او سنگین تر از سایرین است و خودش مانند بقیه خسته. او فیلم بردار تیم است و مجبور به حمل چندین دوربین سنگین می باشد. محمد به قصد بازگشت دوربین را به اوراز می سپارد و خود به تنهایی راهی کمپ دوم می شود….
